XARDÍN ABERTO A TODOS; PECHADO A MOITOS. O meu pequeno mundo non é público, é un espazo privado aberto en público. Ninguén che manda leelo; ninguén cho prohibe. AVISADO VAS.

venres, 16 de maio de 2025

Letras ceives para quen queira lelas


 Admiro e moito ás mulleres da Area que están a desenvolver a organización da repulsa diante da desfeita do marouzón e a convocarnos para esta tarde a iso das 6:30, diante da praia, para expresar a nosa indignación; que é mais da que se poda contar por escrito. E ao tempo reclamar ou esixir que se paralice este despropósito que estamos a sufrir e contemplar.  Se elas mo permiten, quixera ter unhas palabras particulares para a deseñadora de Acento Galego, María de Ángeles de Catalina, digna filla de súa mai Ángeles da Gran Vía,  tamén muller da Area da que gardo boas lembranzas e coa que tantas veces teño cantado cancións antifranquistas revolucionarias naquelas festas farradas que tanto estilábamos nas longas noites de pedra.

Deben andar a facelo ben estas mulleres. Moi ben. A proba do algodón innecesaria é a resposta con fins desmobilizadores que baixo disfraz de nota informativa esta mesma mañá vén de dar a lume o Concello de Cedeira e  que foi inmediatamente replicada, como se estivese programado de antemán, polos habituais e ben subsidiados altavoces do poder. Non son poucos os ceareiros da sopaboba neste concello. Madialeva!

A nota desmobilizadora é un sucesivo rosario de  apariencias de verdade que, como se andivesen apuradas de máis, aparecen xa no mesmo título: As obras pretenden devolver a praia da Madalena e o seu sistema dunar ás súas condicións naturais. Tócate los cataplines Segismundo!! Devolver ás súas condicións naturais ao sistema dunar afirma coa boca chea a nota de propaganda política. Van eliminar a plaza da Revolta?? Van  quitar o xogo da calistenia?? O chiringuito??? O parque infantil?? O paseo e carretera a Sansidro?? Van eliminar o espigón para poder devolverlle por fin á praia as súas condicións naturais?? Mentres resista en pé todo iso, esquécete Manoliño de devolver condición natural ningunha, nin á praia, nin á ría nin a nada. A confundir ao teu rueiro.

A nota  fai un bo resumo das actuacións realizadas dende o ano 2001, 2009 e 2014 até a actualidade. Intervencións que sempre estiveron promovidas por "expertos" de Costas con tanto "éxito" que cada  oito anos os "expertos"  de Costas deseñaban un novo plan de actuación medioambiental que sabían estaba condeado a fracasar. Así até desmadrarse, supoño que de cabreo desesperado con eles mesmos, nesta nova actuación coa que  están acometendo ao marouzón e que vén a siñificarse como a guinda final explosiva dos exitosos despropósitos de Costas. 

A nota do Concello non ten empacho ningún en afirmar que esta actuación é "unha solución integral e definitiva" Integral e definitiva. Nada menos. Que valor, que coraxe, que osadía... que caradura. Definitiva!! Ten bemoles a afirmación. Definitiva. Non o cree ninguén, nin o cree Costas, nin o que redactou a nota. Pura palabrería de bufoneiro para consumo de adictos á causa partidista e votantes de poucas letras. Se vai ser definitiva ou octoanual xa o iremos vendo. De momento, nesta vida, só é definitivo que todo morre... e que as actuacións de Costas morren un pouco máis rápido que  todo o demáis. Oito anos de vida de media.

A nota do Concello alcanza valores de euforia desmedida rozando o delirio, cando afirma: "...as obras van permitir a recuperación da duna co obxectivo de devolverlle a configuración do ano 1956". Pero... este apunte escribiuse sen apoio de sustancias alucinatorias??? Do ano 1956...de hai 68 anos!! Un marouzón aquel onde aínda non había Plaza Roxa, había dunas de varios metros de alto onde hoxe está a entrada do pabellón do colexio, había un continuo de area ata os Catro Camiños e vivíamos noutro mundo onde o concepto cambio climático nin se imaxinaba. Ao estado de 1956??? A serio que esa frase paréceme só posible por influenza de algún tipo de euforizante. 

Todo este proxecto turístico playero disimulado pretende xustificarse, diante das previsibles iras da xente, travestido co loable fin de rexenerar o sistema dunar. Debemos negar inmediatamente a maior. Non existe en Cedeira dende hai moitos, moitos anos ningún sistema dunar. Se se pretendese rexenerar a serio o sistema dunar habería que plantexarse derrubar todo o ensanche até a Chousa. O que chegou aos nosos días non é un SISTEMA dunar que como o seu nome indica require un conxunto sistematizado de dunas diferenciadas: embrionarias, consolidadas, fósiles, trasduna, regas e/ou lagoa. Un similar esquema existente en case todos os areeiros de Galicia con lixeiras variacións locais. Penso que os visitei todos.

O que existía até só uns días, en que a maquinaria destrozadora de impulso municipal arrasou con el, era un PARQUE URBANO NATURAL con orixinalidades de seu asentado nun cordón de dunas que na zona máis ancha non tería alá dos cen metros, sendo moi xeneroso. Un parque urbano que, valoracións estéticas ao lado, criara por si mesmo e por fozadas humanas, un mundo biolóxico de seu en absoluto despreciable e que gardaba interesantes taxons botánicos, entomolóxicos e algo menos paxareiros e faunísticos. Un laboratorio a ceo aberto.

Algo falla de modo grave no pensamento conservacionista á hora de protexer a biodiversidade. Defender recriar un hipotético mundo ecolóxico  de pureza virxinal a costo de destrozar un mundo bióloxico realmente existente, orixinal e propio, nacido e desenvolvido lentamente ao longo de décadas, digno de estudo botánico, é propio de fanáticos idealistas, de talibanes dun ecoloxismo de manual  para adictos a discusións de cervexería, que non acepta que todos os seres vivos teñen un mesmo dereito á existencia. A vida dunha árbore (se de cincuenta anos máis), ten tanto valor e merece o mesmo respeto, e se me apuras máis, ca unha bolboreta, un rato ou un corvo. Na vida non hai extranxeiros. Cada un está vivo onde a historia o deixou vivir. Este mundo é de todos. Ben está que onde existan condicións naturais prístinas, ninguén vaia alí a plantar eucolitos, a criar parrulos de granxa, ciños de importación ou destrúa os bosques de ribeiras facendo sendeiradas. Era o que nos faltaba. Pero o noso marouzón non era un espazo natural virxinal, nin o vai a ser nunca. Era no meu sentir un fermoso parque natural urbano, orixinal e propio. Un capital botánico, paisaxístico e de lecer que Cedeira, e os seus visitantes, apreciaban como un dos seus máis valiosos tesouros, naturais e sentimentais. 

Pero mira ti que de camiño se lle ve o rabo ao demo. A nota de propaganda do concello tén a fachatez de afirmar que "para seguir conservando unha zona verde que aporte sombra ao longo do paseo e de conservar unha estética parecida a que existía antes" o Concello "solicitou autorización para repoboar con especies arbóreas e arbustivas autóctonas a zona máis proxima ao muro do paseo da praia" Impagable exercicio de cinismo descarado. Modélico. Que cara de formigón forrado! Vaia polas ánimas. Ou sexa que vai sementar a esgalla ESPECIES IMPROPIAS dun sistema dunar co fin de conservar unha estética que el mesmo acaba de destrozar precisamente co argumento de que había ESPECIES IMPROPIAS!. Marabilla de marabillas. Eso si, para mellor tragarmos esta cínica bobada, prométennos que  as especies serán autóctonas. Apareceu a palabra máxica emboba parvos: autóctonas. Uff, menos mal, son autóctonas, non pasa nada, son galegas fetén, de pedigri contrastado. Nin robinias americanas, nin tarais africanos nin eucalitos australianos. O que non sabemos é que especies impropias dun areeiro serán (sobreiras, carballos, bidueiros, biouteiros, freixos...?) porque eles tampouco o saben. Nin siquiera saben se Costas lles vai dar permiso. So sabemos que din que pediron permiso e ao mellor nin iso fixeron. Eu, vostedes me comprenderán, non podo fiar na palabra de según quen.

Vou rematando. A nota do Concello agradécese: dame máis azos para asisitir dentro dunhas horas á concentración convocada polas mulleres da Area.

Para outro momento queda comentar o innecesario  "encauzamento" do Condomiñas, nin que se desbordara cada ano, a area a aportar dende a Coruña ou os perniciosos efectos que ao meu entender vai provocar o salseiro e a area nos edificios de enfronte agora que non teñen quen os defenda do vendaval. Será se hai ocasión, noutra mellorada.

(Supoño que o abondoso mundo dos crédulos e inxenuos votantes relixiosos das causas gobernantes, en tragando a analséxica pastilla propagandística emiten un longo e repousado sospiro de alivo... que gusto... menos mal... o bon goberno que nos goberna que ben goberna... poderei volver a votalos sen que me remoa a conciencia... e así alixeirados do peso da culpa  adormecen lentamente e van soñando vivir en Villa Feliz de Babia). 

Vota ti que a min non me volven coller. 

Nin tirios nin troianos.

Que vos voten con chapapote.

Apertiñas miña pouca e ben querida xente.

Ser bos que guapas xa sodes.

A mandare.

PAZ   E   PALABRAS



Despós de Data (19-05- 25). 

Nihil novum sub sole. 
Un parente ao que lle gusta terme ao corriente do que pasa pola vila -sabe que vivo apartado- envioume un vídeo que se titula "Obras de rexeneración da Madalena". Vídeo furtivo e clandestino pois non hai ninguén que teña a educación  de firmalo. Non sabemos se o seu autor, quero dicir o pagador, é o Concello, o Ministerio de Transición Ecolóxica,  a Plataforma en Defensa da Ría, a sardiña sanandresiña... ou a Demarcación de Costas. O autor anónimo si parece ter a intención de que a Demarcación de Costas asuma a resposabilidade de todo: en encetando o video, nada máis empezar, no segundo 5, recordando os patios do cole, cita a este organismo como o autor do proxecto.  Ai!... non é meu... é de Costas...eu non fun!.

    NADA novo sob do sol, dende que íamos ao parvulario.

    O video anónimo non aporta novidade aclaratoria algunha con respecto á lamentable nota de hai uns días. Evita recordar iso sí a fonda metedura de pata de solicitar a plantación de ESPECIES IMPROPIAS, pero, no segundo 15 acusa a esa vexetación impropia que está solicitando plantar de ser a causante... (ao mesmo nivel ca o espigón, as edificacións, o estreitamento da canle do río, ou o muelle que leva á Punta, todas obras humanas)...  de que o sistema dunar non funcione como tal. 

    Por certo, díganme: qué especial foro de tolerancia teñen os  impropios tarais de frente ao colexio fronte aos tarais impropios que arrasaron nestes días polos marouzóns adiante?? Eu intúo un porqué: non os plantou a oposición. 

NADA novo baixo o sol.

   Dá risa a manía disneiniana de ilustrar os despropósitos con imáxenes de colorines. Inelegante maneira de intentar confundir a votantes iletrados e pouco reflexivos. Deberían saber que si enseñar a quen non sabe é unha obra de misericordia, enganar a inocentes é pecado mortal.  No segundo 59 aparece unha imaxe coa que se pretende demostrar que si, que se vai a conseguir un SISTEMA dunar cumplido con dunas diferenciadas. Graciñas por lerme. En faixa laranxa, na plenitude da area mollada, a lámina fala de duna primaria, entendo que quere dicir embrionaria ou pioneira: nunca unha duna, nin primaria nin embrionaria se formou na area mollada. Nin se formará. A area que aporten da Langosteira nesa zona, sábeno todos os nativos de Cedeira, dura media maretada. As outras zonacións: duna secundaria (dunas moveis) e terciaria (dunas fixas) requerirían para a súa formación, consolidación e desenvolvemento unha cantidade de territorio (e de tempo) que este proxecto non contempla. Se observamos que a plaia de area seca,  reservada para toallas, fútbol praia, voleibola e os máis deportes que han de vir,  acapara ela soa tanto espazo coma o conxunto  de dunas (pioneiras, moveis, fixas) entendemos a función do debuxiño: que o malpocado votante trague polos ollos. Da trasduna, das regas, da fraga de Freixido e da existencia, aínda hoxe, da memoria da vella lagoa falaremos se hai caso noutra ocasión.

    Este vídeo de autor anónimo, en comparanza coa nota escrita hai só unhas horas, con prudencia, rebaixa o tono dos resultados. De asegurarnos rotundamente que a reforma habería ser DEFINITIVA e INTEGRAL, retallando euforias, escribe que  BUSCA que sexa definiva, pero xa non afirma que o vaia ser.  No segundo 7,  moderando expresividades, recoñece que as obras  PROCURAN devolver o seu equilibrio natural, pero non que o vaia conseguir, porque ben sabe, sábeo calquera, que o equilibrio natural  non o vai  conseguir. Conseguirá, se o consigue, un equilibrio ARTIFICIAL. Agora quédame claro: estamos diante doutro experimento da Demarcación de Costas. 

NADA novo debaixo  do sol.

A partir do segundo 35, insiste, erre que erre Ramón, en que para recuperar a duna (así en singular) hanse de eliminar as especies impropias: pero non asume a responsabilidade da eliminación biocida e a mansalva de ducias de especies propias que SI  EXISTIAN. Entre elas as colonias de orquídeas. Para eliminar as especies impropias é esixible respetar as propias, escasas e típicas, TESOURO BOTÁNICO, e debería terse traballado con coidado,  manualmente, a mao, con tempo, con amor ao medio e a Cedeira, con técnicas existentes coñecidas por todo o mundo e non co mais destrozador dos procedementos: maquinaria de guerra de trincheiras. 

Cítase á Plataforma pola Defensa da Ría non sei se coa finalidade de taparse nela e dar a entender que a tal Plataforma,  disque formada por partidos e entidades,  está completamente a favor destas obras. Que sei eu! Si si ou se non. A Plataforma  poderá dicir o que atope pertinente. De existir arestora, claro. Sei iso si que persoas individuais que apoiaban, e non sei se  integraban, esa Plataforma xa expresaron publicamente o seu radical desacordo con esta desfeita. Non podía ser doutra maneira. Xente de valor e valer. 

NADA de novo ao sol de Cedeira.

En esencia  o video é algo similar a unha colección de escusas que refrenda aquel refrán sempre certeiro de excusatio non petita accusatio manifesta.

Imos deixar xear. Agradezo ao anónimo autor do video a súa realización e ao meu parente o seu envío. Déronme unha entretenida hora de escritura, na que varias veces se me veu á cabeza o NODO aquel. 

NADA novo sob do sol.  

Non todo vai ser estudiar ao meu estimado Martín Sarmiento.