Un bó amigo e lector habitual do bló ven de ter a amabilidade de nos ofrecer o testimonio gráfico dun lobo morto, presumiblemente por atropello pero deixa a ver, ao pé dunha das pistas da Serra Faladoira, que para serventía das andarabillas eólicas teñen entrellado todos os cotos da bisbarra.
O lugar chámase, non sei se será casualidade, Pena Lobeira e atópase non lonxe da estrada xeral que polo alto da Serra Faladoira vai dende As Pontes ate Ortigueira, a altura do paralelo de Ambosores. penso que xa dentro dos lindes do Concello de Mañón.
As fotos foron feitas o día 12 de agosto deste ano as dez menos cuarto da mañá o que da a entender que a morte debeu ser pola noite ou na alborada. Dúas horas máis tarde o corpo movérano fora da pista e alguén o deixou arrimado ao pé dun piñeiro tumbado.
Dalí a unhas horas o corpo desapareceu. Hai quen supón que ao mellor levado por Medio Ambiente, pois veuse a un todoterreo da Xunta circular por esas pistas. Sería mi conveniente dende logo terlle feito a autopsia para precisar as causas da morte. Se o levaron os servicios de Medio Ambiente agardamos que tal fixeran e poidase saber algún día as causas do falecimento deste exemplar.Unha mágoa, unha perda sen reparación posible.
Especie totémica, histórica e mítica o lobo tivo de sempre presencia histórica ao noroeste do Noroeste. Existiu en Cedeira o cargo de Sarxento Maior de Lobos, encargado de cazar e dar morte a todo canto lupus andase polo monte. Arestora está desaparecido da Serra da Capelada. Testimonios de ataques este ano de lobos ao gado confirmáronse seren de cans non exactamente asilvestrados.
Agardemos que a poboación de lobos que de vez en cando se deixa ver pola Serra Faladoira, mesmo polo Forgoselo, poda seguir oubeando dende o alto dos cotos nas noites da invernía. Será santo e seña de que non todo aínda está perdido.
Moitas mercedes.
A mandare.
Nota marxinal: sinto ter que retomar o bló con esta triste nova necrolóxica, pero non sendo moito os testimonios que se poden recoller da certeza da presencia do lobo na bisbarra, este pareceume do maior interés. Gracias moi especiais aos amigos do bló e da Natureza que tiraron as fotos e as puxeron a nosa dispoción. Con lectores coma estes a existencia do bló vai máis que xustificada e demostran que un bló e máis dos visitantes ca do escribidor. De novo mil gracias mil, amigos.
