Eu digo que si

     Os abaixo figurantes, seres vivos habitantes do planeta que os humanos chaman Terra, queremos cuspir  palabras mudas contra o pavoroso poder destructor, aniquilante, que o  soberbio, e a vez sandio, ser existente humano foi quen de acumular insensata, necia... primitivamente, coa única utilidade de asustar a outros aniquiladores humanos coa delirante e louca idea de ameazar coa Destrución Absoluta... 

    ...de todos os humanos e de nosoutros todos os outros existentes e abaixo figurantes que queremos solicitar universalmente que se o obligue aos humanos a comprometerse ao abandono definitivo da guerra...

    ...gracia que os abaixo figurantes entendemos que deberá ir acompañada da inversión dos exércitos e a súa maquinaria en labores de paz e reconstrucción natural dos danos causados ao planeta pola cobizosa avaricia degoada dos humanos  existentes que nun dos seu moitos delirios de soberbia chamáronse a si mesmos Homo sapiens, sendo a única verdade que son un Homo ignorens...

        ...e petición esta que os abaixo figurantes, non sabendo precisar a que instancia debe ser dirixida, confían en que aquel que poidera ler este petitorio,  a faga expandir na súa concencia e a deixe descender ao seu adentro...

    Sede bós meus amiguiños, que guapas xa sodes. Non son bós tempos para a intelixencia, o sentido común e o ir deixando xear. A fera estupidez dos feroces estúpidos ruxe. Non son bós tempos para pasear tranquilo. O alento halitóxico do monstro ocupa o aire que respiramos ao camiñar.

(Os figurantes teñen razóns, o Movemento Vitalista das Terras do Mundo tamén: o desarme mundial e unha Constitución Universal que o protexa é a única alternativa de futuro viable, en paz, concordia e evolución positiva: sin falsos progresos destructores. Teñen razóns e teñen a Razon. Eu digo que si)

PAZ E PALABRAS

Esa palabra que nos falta

.....

nas tagheas a onde van os refugallos

busquei esa palabra que nos falta

no faiado, nos pazos, nos sobrados

mergullei nas sombras das feridas

nas ruinas das casas deslombadas

nos campos polo lume combatidos

no sorriso de mamá que foi borrado

busquei esa palabra que nos falta

na mentira repetida a todas horas

no razonado balbordo incomprensible

dos que falan sabendo que non saben

busquei esa palabra que nos falta

Para saber que vivo e que respiro

A cada hora, cada canto, cada día

Z umegan meus ollos o teu pranto

buscando esa palabra que nos falta

.....

Agora máis ca nunca, coma sempre

PAZ  E  PALABRAS

O Movemento Vitalista das Terras do Mundo lamenta que, coa velocidade dun misil, a realidade lle dea a razón cos crús razoamentos das sintaxes gomitadas polas bocanas dos canóns.

Contra os Macronacionalismos Imperialistas.

Non hai máis Nación que a Humana, nen outra Patria ca o Universo.

Por unha Constitución Mundial Única

Hoxe moito máis necesariamente  diáfana ca nunca.

Pra chegar, hai que empezar a andar

Pensa por ti: apaga a tele. 

Apertiñas miña xente.