.....
nas tagheas a onde van os refugallos
busquei esa palabra que nos falta
no faiado, nos pazos, nos sobrados
mergullei nas sombras das feridas
nas ruinas das casas deslombadas
nos campos polo lume combatidos
no sorriso de mamá que foi borrado
busquei esa palabra que nos falta
na mentira repetida a todas horas
no razonado balbordo incomprensible
dos que falan sabendo que non saben
busquei esa palabra que nos falta
Para saber que vivo e que respiro
A cada hora, cada canto, cada día
Z umegan meus ollos o teu pranto
buscando esa palabra que nos falta
.....
Agora máis ca nunca, coma sempre
PAZ E PALABRAS
O Movemento Vitalista das Terras do Mundo lamenta que, coa velocidade dun misil, a realidade lle dea a razón cos crús razoamentos das sintaxes gomitadas polas bocanas dos canóns.
Contra os Macronacionalismos Imperialistas.
Non hai máis Nación que a Humana, nen outra Patria ca o Universo.
Por unha Constitución Mundial Única
Hoxe moito máis necesariamente diáfana ca nunca.
Que os bós desexos sexan quen de vencer ás guerras...
ResponderEliminarHai que empezar a andar. Unha Constitución Universal non é unha utopía: é unha necesidade.Unha forte aperta.
EliminarEmocionante chorei lágrimas invisibles,coma puños
ResponderEliminarMeu amigo, meu poeta, quen me dera ter o pano que enxugara esas túas bágoas. Saúdame a toda á xente de Barna. Vémonos nos vieiros.
EliminarExcelente canto poético para unha única nación humana de paz. Que algún día esa esperanza encha a todos e,sobre todo, o corazón atormentado dos que sofren e padecen inxusticias. Hoxe por hoxe estamos lonxe...empecemos a camiñar, meu amigo, como ben dís...
ResponderEliminarEstamos lonxe meu amigo, pero non estamos sós: xa somos moitos seguro que somos maioría, pero aínda non o sabemos. Agradecido. Saúdos cordiais.
ResponderEliminar