Non son moitas as oportunidades de poder captar, cunha cámara compacta de 4 MP, secuencias ou esceas da vida salxave cotián. Sorte, paciencia e moitas horas de monte son absolutamente necesarias. Atrévome a subir este almorzo con anguía contando coa xenerosa complicidade dos leitores do noroeste do Noroeste: seguro que saben disculpar a horrorosa calidade gráfica. A escea non durou máis de 3 minutos, montala para o bló algo máis.
¡ Que aproveite!
29 de Maio do ano 2006, son as 8:19 horas, no Pozo Redondo do Condomiñas...
...unha garza cinzenta, Ardea Cinerea, ten pillado unha anguía e prepáraia para almorzar...
...a anguía vese ben viva, retórcese... hai que traballala...
... a garza quere engulila, pero o peixe aprétalle o ollo... non se deixa...
... hai que botala fora e seguir mazando nela... demasiado viva...
... tena pillada pola cabeza ...firme e con sabencia...
...unha e outra vez peteira nela e bátea contra o chan...
...apretaia co forte e longo peteiro ata que parece morta...
... e vai a lavala e quitarlle as areas antes de tragala...
... o que intenta sen perder moito tempo, que a fame apreta...
...pero a anguía está aínda viva de máis e reméxese na boca........
... hai que escupila e seguir a mazarlle a cotena...
... apertarlle a cabeza, bater nela..o que sea...
... sempre ben agarradiña pola cabeza, que non se vaia...
... apretandoa con forza, tentando afogala...hai que comer...
... pero a anguía esta enteira, móvese de máis para metela dentro...
... compre seguir repasando nela...
... peteirala, refregala, batéla, ata que colgue inerme......
...para facer un outro intento...
... a ver se se cola...
...que parece que sí, que vai pasando...
... que se deixa colar, que xa vai para dentro...
... vaia por fin pasou para abaixo a resbalosa...
...pois xa que logo ímolo celebrar...
... con esta postura de satisfeita...
... e un papadiño de auga, para que corra mellor...
... pero, aínda está aí o da cámara?´...
... pois que lle vaian dando...outro papadiño para a dixestión...
... un refoleo de plumas e plumeiros...¡ qué rica estaba!..
... e ímonos indo que xa son as as 8:22... e hai que ir para a escola...
Así pasan as horas e os días ao noroeste do Noroeste.
Querido primo, Nada máis decirche que dibuxo agora a garza nunha pintura da Xunqueira e que a tuas fotos axudamme enormamente. Grazas!!!
ResponderEliminar